Blogumun tasarımıyla ilgili sıkıntılar oluştuğu için bu yazıyı tekrar paylaşıyorum. Bu tasarımla ilgili problemimde ve daha bir çok problemimde bana yardımcı olan Can'a çok teşekkür ediyorum. O olmasa bu sorunlarımı çözemezdim. Keyifli okumalar!

Herkese selam!
Nasılsınız bakalım? Beni sorarsanız, iyi olmaya çalışıyorum. Derslerin ağırlığına alışmaya başladım. Günlerim yine çok yorucu ama üstesinden geliyorum. Yani en azından gelmeye çalışıyorum.

Geçen hafta eve gittim ama hiçbir şey yapamadım. Yeğenimi bile çok az sevebildim çünkü boğazlarım ağrıyordu ve hasta olacağım sandım. Yeğenime bulaştırmamak adına ondan biraz uzak durdum.
Cuma günü zaten çok yorgundum. Gözlerim kapanmamak için can çekişiyordu. Akşam yemeğinden sonra kendimi annemlerin odasına attım ve gözlerimi dinlendirmeye başladım ama asla dinlenmediler.
Ailem içerde çekirdek, cips, kola üçlüsü eşliğinde sohbet ederken ben odada tek başıma acı çekiyordum resmen. Onların yanında olamamak beni çok üzdü.

Bir üzücü darbe de sınıf öğretmenimizin değişmesi oldu. En istemediğimiz öğretmen oldu bir de. Önceki öğretmene de kanım çok ısınmıştı, çok sevmiştim. Kimi sevdiysem gitti zaten.
Bir de çevremdeki herkes zayıflamaya başladı. Neden böyle şeyler yapıyorsunuz arkadaşlar? Ne güzel şüşko takılıyoduk biz.

Yurdun tadilatı da hala bitemedi. Kullanabileceğimiz sadece bir banyo kaldı. Banyo yapmak tam bir zulme dönüştü. Banyodan çıkınca baya büyük bir şey yapmış gibi gururlanıyorum. Çünkü banyo yapmak gerçekten zor. Beş banyo var ve 180 kişiyiz. Bir de herkesin banyo günü aynı resmen. Böyle olunca gururlanmadan edemiyorum işte.

Hayatımda gerçekten olumlu çok az şey olmuş. 
Hayat beni neden yoruyorsun?

Hayatımda olan olumsuz ya da olumlu şeyleri yazmak gerçekten iyi hissettiriyor. Bu yüzden artık yazınca iyi hissedeceğim, sizin de okurken sıkılmayacağınız şekilde hayatımdan küçük kesitler yazacağım. 
Umarım yazımı beğenmişsinizdir. Beğendiyseniz beğen tuşuna basın falan diyormuşum jsşsjsjszşdj
Neyse çok boş yaptım.

Hoşçakalın!